Οι παιδίατροι και οι γυναικολόγοι έρχονται συχνά αντιμέτωποι με την ερώτηση τόσο των γονιών όσο και των παιδιών σχετικά με το πότε πρέπει να ξεκινήσουν οι έφηβοι τη σεξουαλική τους ζωή. Ειδικά οι γυναικολόγοι στην Αθήνα και τα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου τα πράγματα δεν είναι συντηρητικά, εξετάζουν συχνά κορίτσια που τους επισκέπτονται για πρώτη φορά στην πρώιμη εφηβεία και παρά όλα αυτά είναι σεξουαλικά ενεργά.
Η τάση στο δυτικό κόσμο είναι να μειώνεται συνεχώς η ηλικία που ένας έφηβος αποφασίζει να αρχίσει τη σεξουαλική του ζωή και ειδικά στα αγόρια η ηλικία αυτή μπορεί να φτάσει και τα 12 ή 13 έτη. Στα κορίτσια η μέση ηλικία είναι λίγο μεγαλύτερη και πλέον υπολογίζεται ότι περίπου τα μισά κορίτσια έχουν κάνει για πρώτη φορά σεξ μέχρι τα 16 τους χρόνια. Το ερώτημα, όμως, που ανακύπτει είναι κατά πόσο αυτή η συμπεριφορά είναι σωστή για την ομαλή ψυχοκοινωνική και σωματική ανάπτυξη του εφήβου.
Το σεξ είναι μία κορυφαία στιγμή στη ζωή του ανθρώπου και για αυτό το λόγο πρέπει να συμβαίνει με την απόλυτη συναίνεσή του και με πλήρη συνείδηση του τι πράττει και με ποιον. Αυτό το επίπεδο συναισθηματικής ωριμότητας δεν είναι δυνατόν να υπάρχει σε εφήβους κάτω των 17 ετών, είτε είναι κορίτσια είτε είναι αγόρια. Τα κορίτσια, βέβαια, είναι σαφώς πιο ώριμα από τα αγόρια σε αυτή την ηλικία, όμως καλό είναι η έναρξη της σεξουαλικής ζωής να γίνεται σε ένα περιβάλλον ρομαντικής σχέσης, όπου και οι δύο έχουν επίγνωση των επιθυμιών τους και ο καθένας μπορεί να δώσει στον άλλον την ασφάλεια που χρειάζεται.
Παράλληλα, αν και για τα αγόρια η επίπτωση της πρώιμης σεξουαλικής έναρξης στις σωματικές τους λειτουργίες δεν είναι ιδιαίτερα αισθητή, οι γυναικολόγοι προειδοποιούν ότι τα γεννητικά όργανα των κοριτσιών δεν είναι έτοιμα να δεχτούν κολπική διείσδυση πριν τα 17-18 χρόνια. Παρόλο που ένα κορίτσι μπορεί να είναι αναπαραγωγικά ικανό ακόμα και από τα 9 ή 10 έτη με το ξεκίνημα της ήβης και της έμμηνου ρύσεως, επισημαίνεται από τους γυναικολόγους ότι καλό είναι να απέχει από το σεξ μέχρι το τέλος της εφηβείας. Με τον τρόπο αυτό θα εξασφαλιστεί με απόλυτη βεβαιότητα και η αποφυγή κάποιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, η οποία είναι πολύ επιβαρυντική για την ψυχολογία του κοριτσιού αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει και πολλές επιπλοκές σε σωματικό επίπεδο, αφού τα ποσοστά αποβολής, πρόωρου τοκετού ή ακόμα και θανάτου κατά τον τοκετό είναι πολύ αυξημένα στην εφηβεία.
Γίνεται, λοιπόν, σαφές ότι η έναρξη της σεξουαλικής ζωής πρέπει να γίνεται κατά την όψιμη εφηβεία για τα κορίτσια, έτσι ώστε να λειτουργούν σωστά τόσο από κοινωνικής-ψυχολογικής άποψης όσο και σωματικής. Φυσικά, είναι αναμενόμενο ότι οι έφηβοι θα δημιουργήσουν και πριν από αυτή την ηλικία ρομαντικές σχέσεις, μέσα στις οποίες θα πειραματιστούν σεξουαλικά. Όμως, το ιδανικό είναι οι γονείς να βρίσκονται κοντά στα παιδιά τους, με ρόλο συμβουλευτικό αλλά όχι καταπιεστικό, έτσι ώστε να τα καθοδηγήσουν ήρεμα στο δρόμο προς την ωριμότητα, η οποία θα προηγείται της σεξουαλικής ωρίμανσης.